«ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ»: Λούκια προσωπικά, παλούκια εργασιακά…

Άκρως βιωματική και σύγχρονη ιστορία που βρίσκει τον δρόμο να σ’ αγγίξει είτε απ’ την οδό «Μονογονεϊκή οικογένεια», είτε απ’ το μονοπάτι «Εργασιακή απόγνωση», είτε απ’ την στενωπό «Ψυχολογικά αδιέξοδα». Το σχόλιο και στις τρεις περιπτώσεις είναι γεμάτο ανθρωπιά και άδειο από διδακτισμό, γι' αυτό και η συγκίνηση που προκαλεί είναι αυθεντική…

Αθηνόραμα

Πώς τα καταφέρνει ένας πατέρας μόνος με 2 παιδιά βιώνοντας ταυτόχρονα τον νέο εργασιακό μεσαίωνα;… Έκαστος με τον δικό του τρόπο, καθώς κανόνες και εγχειρίδια δεν υπάρχουν παρόλο που αποτελεί στις ημέρες μας μια συνήθη κατάσταση. Στην συγκεκριμένη περίπτωση η μητέρα θα εξαφανιστεί, έχοντας δώσει σημάδια της προσωπικής της κατάρρευσης: λιποθυμία από στρες στην εργασία, κλάματα και υστερική κατάσταση στο μπάνιο, αντικαταθλιπτικά χάπια χωμένα στο ντουλαπάκι της. Κάθε άνθρωπος αντιδρά διαφορετικά σε αυτές τις περιπτώσεις. Άλλοι επιλέγουν την φυγή, άλλοι δίνουν τον αγώνα τους.

«Συνδικαλισμός 2019» : Το πιο σύντομο ανέκδοτο της εποχής μας! Απαξιωμένη ως έννοια και κυρίως σάπια απ’ τα ενδότερα, έχει απογοητεύσει τους πάντες καθώς οποιαδήποτε απαίτηση των εργοδοτών από υπερωρία έως απόλυση περνάει σαν οδοστρωτήρας πάνω απ’ τους συνδικαλιστικούς ψιθύρους. Η απελπισία και ο φόβος έχει καταπλακώσει κάθε εργασιακό χώρο κι ο Δον Κιχώτης (Ολιβιέ το σύγχρονο όνομά του) του συνδικαλισμού δίνει έναν άνισο αγώνα…

Σε αυτά τα δύο πεδία δίνει τους αγώνες του ο εξαιρετικός Ρομέν Ντιρίς καθοδηγούμενος με τυφλό σύστημα οδήγησης απ’ τον Βέλγο σκηνοθέτη Γκιγιόμ Σινέζ και βγάζει μία απίστευτα δύσκολη διαδρομή δίχως γρατζουνιά… ο πρωταγωνιστής θα ταλαιπωρηθεί, ο συνοδηγός θεατής θα τον παραδεχτεί! Η μητρική και συζυγική απουσία αποτελούν τις παγίδες της διαδρομής, αλλά ο έμπειρος λόγω βιωμάτων Σινέζ θα σου δείξει πως απέφυγε όλες τις λακούβες!

Όλοι οι αγώνες αφήνουν πληγές, μικρές και μεγάλες, ειδικά στα παιδιά. Το σημαντικό είναι λέει ο Σινέζ να μην τα παρατήσεις, να ψάξεις για νέες διαδρομές αφήνοντας πίσω σου σημάδια για όποιον θέλει ν’ ακολουθήσει όταν βρει το κουράγιο όπως εσύ…  ένα μήνυμα στον τοίχο ίσως:  «ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ»! Οι τίτλοι τέλους σε βρίσκουν να χαμογελάς με νόημα.

Υ.Γ.: Έκαστος και οι αγώνες του… στο τέλος της διαδρομής κρινόμαστε όλοι.

Για το BOOK TOUR, Τάσος Μαργέλος.