Με τα χρώματα της Βιβής Μαρκάτου

Έχουμε την τιμή και τη χαρά να φιλοξενούμε 

τη Βιβή Μαρκάτου και τα πινέλα της!

 

Κόκκινη ερώτηση

Δίνει ζωή σε οτιδήποτε σωπαίνει. 

    Δίνει ζωή σε οτιδήποτε σωπαίνει ο έρωτας. Κανείς θα πρέπει να είναι πολύ ερωτευμένος με τη δουλειά του, με τον κόσμο, τη φύση, το σύμπαν για να ζωηρεύει τα….’’χρώματα’’ του καμβά του. Ο Έρωτας είναι η βασική κινητήρια δύναμη και που εκφράζεται πολύ όμορφα μέσω της τέχνης –στην περίπτωσή μου μέσω της εικονογράφησης- μιας και είμαι ένας πολύ ντροπαλός άνθρωπος που δύσκολα ‘’μιλά΄΄ για τα συναισθήματά του και… όταν πραγματικά ’’πνίγομαι’’ τότε παίρνω την πένα μου και αρχίζω να ζωγραφίζω τα λόγια που δεν μπορώ να πω…

 

Κίτρινη ερώτηση

Η πνευματική τροφή σας; 

    Η πνευματική τροφή μου μπορεί να είναι ένας όμορφος διάλογος με κάποιον εκλεπτυσμένο άνθρωπο ή με έναν καθημερινό βιοπαλαιστή που και αυτός όμως έχει να σου διηγηθεί μια εξίσου βαθυστόχαστη ιστορία, οποία πολλές φορές τυγχάνει να είναι περισσότερο ελκυστική από εκείνη των σαλονιών. Βέβαια για να ακούσει κανείς αυτές τις ιστορίες θα πρέπει να βγει πρώτα περίπατο… άρα και ο περίπατος είναι για μένα πνευματική τροφή. Γιατί και από εκεί λαμβάνω ερεθίσματα: Ακούω μουσική, σφυρίζω αδιάφορα, παρατηρώ τα ζώα, τα δέντρα, τα φυτά και άρα και αυτά με τη σειρά τους τροφοδοτούν τη φαντασία. Τη φίλη -συνταξιδιώτη και συνοδηγό -πάνω στην λευκή σελίδα που καλούμαστε κάθε μέρα να μουντζουρώσουμε. Α! Σας παρακαλώ μην προκαταβάλλεστε και η μουντζούρα πολλές φορές διαφέρει. (γέλια) Άλλες γίνονται με βαθιές γραμμές, άλλες με διακεκομμένες, υπάρχουν ποιότητες και ποιότητες μουντζούρας. Γι’ αυτό λίγο πριν βγάλετε τα συμπεράσματά σας, σκεφτείτε, βλέποντας πρώτα πως τη σχεδιάζουμε κι εμείς οι μουντζούρηδες! 

 

Μπλε ερώτηση

Τι σας γαληνεύει;

    Η αίσθηση της θερμότητας. Μου αρέσει να νιώθω ασφάλεια και αυτό το νιώθω κάθε φορά που ανάβουμε το τζάκι στο πατρικό μου σπίτι. Όποτε το επισκέπτομαι, περιμένω πως και πως να ανάψουμε το τζάκι για να κάτσω εκεί με τις ώρες. Είχε πει ο πατέρας μου κάποτε:  “’Όταν ανάβεις τη φωτιά διώχνεις όλα εκείνα τα κακά δαιμόνια και το κακό φεύγει… και η ψυχή ζεσταίνει και λυτρώνεται…”. Η σκέψη αυτή πραγματικά με γαληνεύει.

Τι κάνω όταν δεν έχω τη θέρμη της εστίας; Στο σπίτι όπου μένω, για κακή μου τύχη ανάβω μία σόμπα. Ε, κάτι κάνει και αυτή… αλλά αποφάσισα να χαμογελάω συχνότερα. Κάποιος μου λέει ‘’χαμογέλα και καλοκαίριασε’’. Δεν μπορώ να περιμένω κάθε χειμώνα για να γαληνεύσω και να ζεσταθώ. Αποφάσισα, λοιπόν, να παίρνω πάντοτε μαζί μου το καλοκαίρι για να μπορώ ανά πάσα στιγμή να είμαι ήρεμη. 

 

Πορτοκαλί ερώτηση

Υπάρχει κάποιος ή κάτι από όπου αντλείται νότες αισιοδοξίας;

    Πρόσφατα γνώρισα ένα παιδί. Το βλέπω αυτό το περίεργο βλέμμα. Με το παιδί αυτό είμαστε μόνο φίλοι! Μα… καλοί φίλοι. Έχουμε δώσει όρκο σιωπής για το υπόλοιπο της φιλίας μας κάθε μέρα να ανταλλάσσουμε ηλεκτρονικά μηνύματα. Στέλνοντας ο ένας στον άλλον από ένα διαφορετικό μήνυμα αισιοδοξίας. Έτσι και οι δύο κάθε πρωί ξυπνάμε με ένα τρυφερό και όλο ζωή χαμόγελο! Είναι ο δικός μας μηχανισμός ανατροφοδότησης.

Επίσης η άλλη πορτοκαλί μου δύναμη είναι η φάτσα μου στον καθρέφτη λίγο πριν πλυθεί, που είναι σαν μικρού παιδιού που ξυπνάει κάθε πρωί γκρινιάρικα πριν πάει στο σχολείο, που θέλει να κάνει σκασιαρχείο από το μάθημα και να προτιμήσει μία βόλτα στην εξοχή ή να δει τα αγαπημένα του κινούμενα σχέδια στην τηλεόραση.

Α, κινούμενα σχέδια! Μεγάλος Έρωτας. Ακόμα βλέπω Barbie! Η αγαπημένη μου μακράν είναι η Barbie και ο Καρυοθραύστης!

Καθόμαστε με τον σκυλάκο μου, που και αυτός με γεμίζει ενέργεια, και βλέπουμε κατά καιρούς καρτούν. Εκείνος σαν βιρτουόζος όταν έχουν τραγούδια τραγουδά ακολουθώντας τον παλμό. Eνώ την σκαπουλάρει όταν βλέπει πως η τηλεόραση έχει διαφημίσεις γιατί δήθεν δεν του άρεσε και τόσο η μελωδία τους…  Αχ!

 

Πράσινη ερώτηση

Τι απορροφά τον θυμό, την οργή, την ένταση, τους κραδασμούς του απομεσήμερου;

    Η βόλτα! Α! Και το Ποδήλατο όταν είμαι έτσι… γιατί δεν γίνεται… όλοι άνθρωποι λίγο πολύ αισθανόμαστε θυμό μέσα μας. Και πόσο μάλλον  όταν το αίμα σου “βράζει”. Παίρνω το mp3 μου, τα ακουστικά μου και το δρομί δρομάκι. Κι’ όπου με βγάλει. Στη γη δίχως νεύρα, στον δρόμο με τους ακράδαντους ανθρώπους. 

 

Μωβ ερώτηση

Σας προκαλεί θλίψη και θα θέλατε να το σβήσετε με τα χρώματά σας.

    Αυθόρμητα θα έλεγα κομμάτια του παρελθόντος. Μα γνωρίζω πως ακόμα και αυτό είναι μέρος μας και χωρίς αυτό δεν θα ήμασταν αυτό που είμαστε τώρα. Δεν ξέρω εάν θα ήθελα κάτι πραγματικά να σβήσω. Ακόμα και λέξεις και λόγια που είπα και πλήγωσα ή όταν βρέθηκα στην αντίπερα όχθη και πληγώθηκα- θα ήθελα να ήταν ανείπωτα. Ειπώθηκαν και συνέβησαν, είναι γεγονότα. Καταγεγραμμένα και αδιαμφισβήτητα. Έτσι, ακόμα και στη θλίψη μου δεν θλίβομαι τόσο. Είμαι της άποψης ό,τι είναι να συμβεί και να γίνει θα γίνει. Όλοι μας περνάμε κάποιους άθλους για να γίνουμε πιο δυνατοί. Με τα χρώματα. Την  παλέτα μου. Τα χαρτιά μου. Περιγράφω ή αποτυπώνω τη θλίψη μου. Δεν τη σβήνω. Αντίθετα τη γελοιογραφώ και γελώ μαζί της, με τις γκάφες της. Έχοντας μία μικρή ποιητική καλλιτεχνική αδεία. Χωρίς να διαπράττω όμως και ύβρη. Γιατί πάνω από όλα τη βλέπω πολύ σοβαρά…  γιατί ξέρω πως "κάπου, κάπως, κάποτε"... Αντιμετωπίστηκε με κάποιους… τόνους… σοβαρότητας!… 

 

Λευκή ερώτηση

Ο εικονογράφος οφείλει: να σπα τα δεσμά των λέξεων, να συμπληρώνει, να επεξηγεί, να αποτυπώνει πιστά αυτό που διαβάζει χωρίς να παρεκκλίνει από το κείμενο. Έχει το δικαίωμα να τοποθετεί μέσω του έργου του την ιστορία σε προγενέστερες ή και μεταγενέστερες περιόδους. Εσείς με ποιο τρόπο προσεγγίζετε ένα χειρόγραφο; 

    Το σέβομαι. Το εκτιμώ. Πρώτα το θαυμάζω και έπειτα το αποδομώ. Έτσι πρέπει. Για να γνωρίσεις τα στοιχεία του. Για να γνωρίσεις τον ήρωα ακόμα και σε εκείνα τα σημεία που δεν πέφτει το φως. Εμείς οι εικονογράφοι επειδή ’’ξαναγράφουμε’’ την εικόνα ενός κειμένου πρέπει να είμαστε κατά κάποιον τρόπο παντογνώστες. Εμείς και ο συγγραφέας ξέρουμε καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο τον ήρωα και καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο τον παρουσιάζουμε στο κοινό του. Είμαστε κάτι σαν γονείς του πρωταγωνιστή. Αναμφίβολα και οι δυο συμβάλαμε στη γέννησή του. Διαφορετικά λόγια θα ακουστούν από μια ‘’μητέρα’ για το παιδί της και άλλα απ' τον ‘’πατέρα’’. Και οι δύο όμως λατρεύουμε, σεβόμαστε και τιμούμε το τέκνο, μεγαλώνοντάς το σε ένα δημιουργικό περιβάλλον!

 

Γκρι ερώτηση

Σας πνίγει, μπορεί να σας κάνει να βουρκώσετε…

    Τα σχόλια του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος. Παρόλο που γενικά, μεγάλωσα σε ένα προκατειλημμένο και στενό αρνητικά περιβάλλον. Δεν κατάφερα ακόμη να αποδράσω πλήρως από την πολιορκία των αρνητικών πυροβολισμών από το δικό μου μέτωπο! Ήταν χτύπημα κάτω από τη ζώνη. Αλλά αρχίζω να χρησιμοποιώ καλύτερα τα όπλα μου… όπως τη φαντασία μου κι έτσι αμύνομαι!

 

Μαύρη ερώτηση

Έπρεπε να ειπωθεί μα δεν σας ρώτησα.

...

 

Η ζωή της σε τρίτο πρόσωπο. 

Η Βιβή Μαρκάτου είναι βραβευμένη θεατρική συγγραφέας με πολλές πανελλήνιες διακρίσεις στον χώρο της ζωγραφικής και των Κόμιξ και βραβευμένη ραδιοφωνική παραγωγός υπό την Αιγίδα της Ουνέσκο για ένα πολιτιστικό αφιέρωμα που είχε κάνει το 2009. Έχει συμμετάσχει σε λογοτεχνικές παρουσιάσεις βιβλίων και έχει σκηνοθετήσει 5 παραστάσεις για το Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Τον Ελεύθερο χρόνο της, της αρέσει να ζωγραφίζει να ακούει μουσική και να πηγαίνει βόλτα με τους φίλους της.

Εργάζεται ως δημοσιογράφος στον πολιτιστικό τομέα με εξίσου διακριτή παρουσία και με σημαντικές συνεντεύξεις στον Γαλαξία fm 92,1 ενώ είναι η πρώτη ραδιοφωνική παραγωγός στην Ελλάδα που παρουσίασε σε εκπομπή τα “anime”, που πλέον έχουν ένα τεράστιο αριθμό ακολούθων ανά την χώρα.

 

Εξώφυλλα που εικονογράφησε:  

(2013)

Πολίτου - Βερβέρη, Σοφία, Το νερό και το χώμα, Εκδόσεις Σαΐτα

 

 

(2013)

Πολίτου - Βερβέρη, Σοφία, Η Μυρσίνη και η ροδιά η ευλογημένη, Εκδόσεις Σαΐτα

 

(2014) Αριστοδήμου Αντωνία, Οι τέσσερεις χώρες, Εκδόσεις Σαΐτα

 

 

(2014)

Κοπανιτσάνος, Σπύρος, Ρούλης ο Βρωμερούλης, ΤοΒιβλίο

 

 

(2014)

Μπαλαμώτη - Σπιτά, Πόπη, Καλημέρα Ήλιε, Βεργίνα

 

(2014)

Παπαρίζου, Έλενα, Η δημιουργία του κόσμου, Ήρα εκδοτική

 

(2014) Παπαρίζου, 'Ελενα, Οι Θεοί του Ολύμπου, Ήρα εκδοτική

 

(2014)

Μαρκάτου, Βιβή, Ζωγραφίζω παρέα με τον Άκη τον Ντοματάκη, Ήρα εκδοτική

 

(2015) Συλλογικό, Μια τεράστια αγκαλιά από παραμύθια, 24 γράμματα

 

(2015) Μαρία Κλίνη, Ο λαίμαργος Άγιος Βασίλης,Ήρα εκδοτική

 

 

(2015)

Κάββαλου, Στέργια, Το αθώο ψέμα και η καθαρή αλήθεια, Εκδόσεις Σαΐτα

 

(2015)

Κάββαλου, Στέργια, Και οι μέρες είναι εφτά!, Ιπτάμενο κάστρο

 

Έντυσε με εικόνες της το παραμύθι "Ο Άι Βασίλης μετακομοίζει" της Σοφίας Πολίτου - Βερβέρη.  

To κείμενο φιλοξενήθηκε στην έντυπη εφημερίδα ''Σελίδες'' της γνωστής αλυσίδας ''Nakas''

Μπορείτε να το διαβάσετε στο 3ο τεύχος, στις σελίδες 14-15 www.nakasgroup.gr/Selides/Selides3.pdf

 

Επίσης έδωσε σάρκα και οστά με τις εικόνες της σε άρθρα της στήλης "Ένα κείμενο, μία εικόνα" του λογοτεχνικού περιοδικού BOOK TOUR:

- Το σπουργίτι και τα φτερά του goo.gl/5FKfKO

- Ζήτω το φθινόπωρο goo.gl/QkJQe3

 

Για το BOOK TOUR, Θεοφάνης Θεοφάνους.