Γνωρίστε τον Ηλία Παυλιδάκη

Ο Ηλίας Παυλιδάκης κουβεντιάζει στο BOOK TOUR με τον Θεοφάνη Θεοφάνους. 

Σύντομο βιογραφικό

O Ηλίας Παυλιδάκης γεννήθηκε στην Κρήτη το 1983 και ζει στο Κάτω Βαρσαμόνερο του νομού Ρεθύμνου. Δε γνωρίζει καλή γραμματική και ορθογραφία λόγω της δυσλεξίας του.

Έχει εργαστεί ως αυτοκινητιστής, ναυαγοσώστης, πωλητής κοσμημάτων, αλλά δεν μπορεί να ξεχωρίσει κανένα από αυτά τα επαγγέλματα, γιατί όλα τα έκανε με αγάπη και το καθένα του δίδαξε κάτι διαφορετικό. 
Τα 7 Άστρα είναι το πρώτο του βιβλίο.

Ενότητα 1η: Εκ των έσω

Ποια παιδική σας ανάμνηση παραμένει ανεξίτηλη;

Να παίζω μπάλα στην πλατεία του χωριού, να τρέχω σφαίρα στο σπίτι της γιαγιάς μου για να φάω μιά φέτα ψωμί με νερό και ζάχαρη, τα γόνατά μου να είναι γεμάτα πληγές από το παιχνίδι και να βάζει ο παππούς μου βενζίνη πάνω στις πληγές μου για να πεθάνουν τα μικρόβια. Έπειτα να φεύγω πύραυλος από το τσούξιμο στις πληγές μου για  να συνεχίσω το ποδόσφαιρο.  

Και ως ενήλικος; Τι είναι αυτό που συχνά πυκνά ανασύρετε στη μνήμη σας και αποτελεί πάντα ένα καλό εφαλτήριο για το μέλλον;

Το πιο όμορφο μέλλον το βλέπεις όταν παρατηρείς την ομορφιά που βρίσκεται στο παρόν. Δεν ανασύρω μνήμες, αυτές πέρασαν. 

Εκλάμψεις, αναλαμπές; Συνήθως με ποιον τις μοιράζεστε;

Συνήθως με όποιον είναι κοντά μου την περίοδο που αυτές γεννιούνται. Αλλά όποιος είναι κοντά μου εκείνη την περίοδο τον ‘’τρελαίνω’’.

Ο άνθρωπος, ανέκαθεν, ως οντότητα ζει ανάμεσα σε πειρασμούς. Ασπίδες έχουμε;

Στους ορατούς πειρασμούς η ασπίδα μας είναι ο σκοπός μας, στους αόρατους πειρασμούς είναι η πίστη.

Τι σας προσγειώνει απότομα;

Δεν προσγειώνομαι εύκολα αλλά ίσως με προσγείωνε μιά αρρώστια που, δόξα τον Θεό, δεν έχω.

Δώστε μου ένα λόγο για ν’ αγαπήσει κανείς τη μέρα.

Αν καταφέρεις να δεις την κάθε μέρα σου σαν να είναι η τελευταία θα την λατρέψεις.

Σε ποια εποχή συναντάμε τον αληθινό Ηλία, όπου συμμετέχουν σε αυτό που ζει όλα τα μέρη του σώματος (σώμα, μυαλό, ψυχή);

Δεν έχω εποχή αλλά στιγμές, που όταν τα τρία αυτά μαζί ισορροπούν δημιουργώ όμορφα πράγματα.   

Ποια είναι η ραχοκοκαλιά της ζωής;

Το σώμα, η ψυχή και το μυαλό να βρίσκονται σε ισορροπία.

Ενότητα 2η: H τέχνη της γραφής

Από τα είδη του λόγου, ποιο σας συγκινεί/συναρπάζει περισσότερο;

Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο, αλλά μπορώ να πω ότι με συναρπάζει ό,τι μπορεί να σε κάνει να νιώθεις καλύτερος άνθρωπος.

Υπάρχει λογοτεχνικός ήρωας του οποίου το γραφτό της μοίρας θα αλλάζατε;

Όχι.

Η γραφή απαιτεί πειθαρχία ή λειτουργεί αυτόματα;

Η πειθαρχία χρειάζεται, όπως επίσης χρειάζεται και να αφήνεις τα πράγματα ελεύθερα. Ο συνδυασμός το δύο είναι το καλύτερο. 

Επιλέγετε ένα καλοξυσμένο μολύβι ή μια καινούργια γραμματοσειρά ενός πολυμέσου, για να ζυμώσετε το χρόνο, τον τόπο, τους ήρωες ως πρώτη επαφή με τη σελίδα;

Για εμένα το πιο σημαντικό πράγμα είναι ο τόπος που θα γίνει η συγγραφή και όχι τα υλικά μέσα. Τα 7 άστρα τα έγραψα στο σαλόνι του σπιτιού μου και σε ένα από τα γραφεία του μαγαζιού μου, πάντα στην ίδια θέση.  

Ας π(ι)ούμε μαζί έναν αγαπημένο σας στίχο/φράση/απόσπασμα από την εγχώρια ή παγκόσμια λογοτεχνία.

«Να πιστεύεις το απίστευτο»,  Αλχημιστής

Ενότητα 3η: Μια φράση ασυμπλήρωτη

(Ένα μικρό λογοπαίγνιο με αφορμή τον τίτλο του βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του  Δρ. Φελίτσε Λεονάρντο Μπουσκάλια)

Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις και να ελπίζεις πως… αν παρατηρείς και αναζητάς και ρωτάς και ονειρεύεσαι θα ζήσεις, θα αγαπήσεις, θα μάθεις, θα ευτυχήσεις.

Υ.Γ.: Οι ταινίες κρύβουν μέσα στη συντομία τους μεγαλειώδεις πανανθρώπινες αξίες. Υπάρχει κάποια την οποία, από πλευράς σεναρίου, μας παροτρύνετε να δούμε;

Θα πω 2: Ο μονομάχος και Μία Χειμωνιάτικη Ιστορία.

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

Έκθεση εικόνων

Λίγα λόγια για το βιβλίο "7 άστρα".

Η αγάπη είναι περίεργο συναίσθημα. 
Μπορεί και να καταστρέψει όταν δεν έχει καταφέρει 
ο άνθρωπος να νικήσει τους φόβους του.

Υπάρχει και ένα τρίτο είδος επιμονής. 
Είναι αυτό που δίνει στον άλλο την αίσθηση 
ότι δεν έχει άλλη επιλογή τη δεδομένη χρονική στιγμή.
Ότι εσύ θα δώσεις και τη ζωή σου για να βγεις νικητής.

Έτσι είναι η ζωή. Όταν κάνεις αυτό που σου αρέσει 
και το ταξίδι φτάσει στο τέλος του 
και γυρίσεις να κοιτάξεις πίσω, 
θα αντιληφθείς ότι απ’ όπου πέρασες 
δημιούργησες όμορφα πράγματα. 
Αυτό είναι το συναίσθημα που πρέπει να αναζητάς. 
Να μπορείς να κοιτάζεις πίσω σου 
και να νιώθεις περήφανος για ό,τι έκανες 
και για ό,τι άφησες.

Εμείς δημιουργούμε τα όνειρά μας 
Για μια καλύτερη ζωή 
Για έναν καλύτερο κόσμο

Αποκτήστε το άμεσα:

 www.livanis.gr/ViewAuthors.aspx?ValueId=2570511