ΓΙΑΤΙ ΑΓΑΠΩ τους Coldplay
2017-01-11 18:11
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το 1996, ο Chris Martin - ίσως ο πιο χαρισματικόςι ταλαντούχος front man μπάντας που δημιουργήθηκε μετά τη δεκαετία του ’80 - συνάντησε στο UCL τον κιθαρίστα Jonny Buckland. Οι δυο τους πέρασαν το πρώτο ακαδημαϊκό έτος των σπουδών τους σχεδιάζοντας τη δημιουργία μιας μπάντας με το όνομα Pectoralz («επιστήθιοι»).
Και τολμώ να πω πως ήταν πολύ τυχεροί, γιατί αν είχαν Έλληνες γονείς, θα τους έλεγαν ότι χαραμίζουν τον πρώτο χρόνο των σπουδών τους με αυτόν τον τρόπο, ότι οι περισσότεροι μουσικοί πεθαίνουν «στην ψάθα» και διάφορα άλλα τέτοια. Εκτός από τον Chris και τον Jonny, βέβαια, τυχεροί είμαστε και όλοι εμείς που κάτι τέτοιο δεν συνέβη.
Σύντομα στο γκρουπ προστέθηκε ο μπασίστας Guy Berryman, φοιτητής κι αυτός στο UCL, οπότε από Pectoralz μετονομάστηκαν σε Starfish και άρχισαν να παίζουν σε διάφορα κλαμπ της Μεγάλης Βρετανίας. Τότε ο Chrisπροσέγγισε έναν παλιό του συμμαθητή, τον Phil Harvey, που σπούδαζε στην Οξφόρδη και του ζήτησε να γίνει ο μάνατζερ της πολλά υποσχόμενης μπάντας. Εκείνος δέχτηκε και η συμβολή του σε αυτό που εμείς γνωρίζουμε ως Coldplay είναι κομβικής σημασίας. Λίγο αργότερα, στην παρέα προστέθηκε και ο Will Champion, που θεωρούμε αυτονόητο ότι είναι ντράμερ, ενώ το τελευταίο μουσικό όργανο που έμαθε ήταν τα ντραμς (παίζει επίσης πιάνο, μπάσο, κιθάρα, και φλογέρα).
Έτσι, το 1998, το συγκρότημα μετονομάστηκε σε Coldplay, ύστερα από πρόταση-παραχώρηση ενός άλλου φοιτητή του UCL, του Tim Crompton, που είχε χρησιμοποιήσει το όνομα Coldplay παλαιότερα για δικό του συγκρότημα. Η ουσία - και το ευτύχημα - είναι ότι μέσα στους κόλπους του UCL, βρέθηκαν οι κατάλληλοι, εξαιρετικά ταλαντούχοι άνθρωποι, την ίδια εποχή, και δημιούργησαν μια μπάντα με ξεχωριστό ήχο, στον οποίο η μελωδικότητα και το πιάνο έχουν πρωταρχικό ρόλο.
Αυτός είναι ένας από τους λόγους που αγαπώ τους Coldplay: η χρήση του πιάνου στα κομμάτια τους και η συγκλονιστική πιανιστική ερμηνεία τουChris στις ζωντανές τους εμφανίσεις, όπως αυτή του The Scientist στη Μαδρίτη το 2011 ή εκείνη η μοναδική εκτέλεση του Paradise στο Παρίσι το 2012 με την εισαγωγή-αυτοσχεδιασμό του Chris(παρεμπιπτόντως πόσο ζηλεύω το ζωγραφισμένο πιάνο).
Επίσης, κάτι πολύ ενδιαφέρον που έχουν καταφέρει οι Coldplay, είναι ότι γράφουν ερωτικά τραγούδια που δεν είναι απαραιτήτως αργά ή καταθλιπτικά. Αντιθέτως, είναι κομμάτια γεμάτα ρυθμό, με όμορφους στίχους, όπως το A Sky Full of Stars (και πάλι παραθέτω ζωντανή εκτέλεση, τόσο γιατί είναι πολύ ενδιαφέρον να παρακολουθείς τον Chris να χορεύει-χοροπηδάει και να μη χάνει νότα φωνητικά, όσο και γιατί είναι ενδεικτική της χαράς που μεταδίδουν στο κοινό, ενώ το τραγούδι είναι ερωτικό).
Η συγκεκριμένη εκτέλεση του παραπάνω κομματιού στο φεστιβάλ του Glastonbury το 2016 έχει και κάτι ακόμα εξαιρετικά ενδιαφέρον: στο τέλος του κομματιού, ο Chris κάθεται στο πιάνο και σολάρει. Στο 4:43 κάνει ένα εμφανέστατο λάθος στα πλήκτρα και τα αμέσως επόμενα δευτερόλεπτα το παραδέχεται γελώντας και λέγοντας «δεν πειράζει». Και συνεχίζει κλείνοντας πολύ όμορφα το κομμάτι, αποδεικνύοντας πόσο άνετος και ακομπλεξάριστος είναι. Κάτι που απέδειξε για ακόμη μια φορά παίζοντας στην κιθάρα το LastChristmas και κάνοντας backing vocals σε κάποιον επισκέπτη σε άσυλο αστέγων στο Λονδίνο πριν λίγες μέρες (για του λόγου το αληθές, μπορείτε να παρακολουθήσετε το βίντεο εδώ).
Όμως, ο βασικότερος λόγος για τον οποίο αγαπώ τους Coldplay είναι ο τρόπος με τον οποίο
«εμπλέκουν» το κοινό σε αυτό που κάνουν. Αρκεί να παρακολουθήσει κανείς τη ζωντανή εκτέλεση του Viva La Vida (2011, Μαδρίτη) ή εκείνη του Every Teardrop is a Waterfall (2011) ή την πρώτη live εκτέλεση του Adventure of a Lifetime σε εκπομπή της Βρετανικής τηλεόρασης το Νοέμβριο του 2015 ή, τέλος, εκείνη του The Scientist στο Glastonbury το 2016- ειδικά τα τελευταία 45 δευτερόλεπτα. Εκείνα τα δευτερόλεπτα που μας κάνουν να αναρωτιόμαστε αν θα βρεθούμε ποτέ ανάμεσα στο κοινό κάποιας από τις συναυλίες τους.
Ας κοιτάξουμε, λοιπόν, τις ημερομηνίες της ευρωπαϊκής τους περιοδείας εδώκαι (γιατί όχι;) ας είναι αυτή η πρώτη μας απόφαση για το 2017!
Για το BOOK TOUR, Μαίρη Σκόρδια.
Μ' ένα βλέμμα κι ένα φιλί!
Βραχεία λίστα
Κρατικών Βραβείων Κύπρου
Κατηγορία: Λογοτεχνία για μεγάλα παιδιά και εφήβους
- Θεοφάνης Θεοφάνους
Σχεδιασμός Εξωφύλλου - Οπισθοφύλλου:
Βιβή Μαρκάτου
Ποίηση για μεγάλα παιδιά και εφήβους
Εργαστήριο Συγγραφής-Εκδόσεις Αλάτι
Τιμή: 10 ευρώ
ISBN: 978-618-85110-3-3
64 σελ.
Αποκτήστε το άμεσα από το ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Αλάτι.
ή στείλτε email δηλώνοντας απλώς τ' όνομά σας, τον αριθμό αντιτύπων που επιθυμείτε κι εμείς θα επικοινωνήσουμε μαζί σας.
ekdoseisalati@gmail.com
* Οι παραγγελίες θα συνοδεύονται από μία χειροποίητη καρδούλα - οριγκάμι σελιδοδείκτη
.jpg)
ΜΕ ΤΡΟΧΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΗΛΙΟ
Δυο χέρια πλέκουν την αγάπη
- Θεοφάνης Θεοφάνους
Επιμέλεια-Διόρθωση: Άννα Γρίβα
Σύμβουλος σελιδοποίησης-DTP: Κωστής Μακρής
Σχεδιασμός Εξωφύλλου-Οπισθοφύλλου: Βιβή Μαρκάτου
Εφηβική ποίηση
Εργαστήριο Συγγραφής - Εκδόσεις Αλάτι
Τιμή: 10 ευρώ
ISBN: 978-618-86322-1-9
σελ. 80
Αποκτήστε το άμεσα από το ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Αλάτι.
ή στείλτε email δηλώνοντας απλώς τ' όνομά σας, τον αριθμό αντιτύπων που επιθυμείτε κι εμείς θα επικοινωνήσουμε μαζί σας.
ekdoseisalati@gmail.com
* Οι παραγγελίες θα συνοδεύονται από μία χειροποίητη καρδούλα - οριγκάμι σελιδοδείκτη
