[Γεννήθηκε] Τη Μέρα Της Αγίας Μαύρας

"Τη γιορτή της Αγίας Μαύρας, θα τη συναντήσουμε στις 3 του Μάη

και τ' όνομά της φυτεύει στην ψυχολογία του λαού μας

μαύρα προαισθήματα για ολάκερη την υπόλοιπη χρονιά.

Ιδιαίτερη σημασία έχει η γιορτή αυτή για τις γυναίκες.

Της Αγίας Μαύρας, οι γυναίκες δεν κάνουν καμιά δουλειά,

γιατί το 'χουν σε μεγάλο κακό.

Φοβούνται κι ο φόβος φυλάει τα έρημα, λέει η παροιμία.”

Βασίλης Λαμνάτος, Οι μήνες στην αγροτική και ποιμενική ζωή του λαού μας

Γεννήθηκα τη μέρα της Αγίας Μαύρας. Μέρα καταραμένη, άχαρη. Από την πρώτη στιγμή που άνοιξα τα μάτια μου με βάφτισαν κακορίζικη, συφοριασμένη. Δεν θυμάμαι ποτέ μια καλή κουβέντα, ένα χάδι. Θυμάμαι μόνο τη γιαγιά μου, τη θεία μου να λιβανίζουν πότε κρυφά και πότε φανερά τη μέρα των γενεθλίων μου. Να ραίνουν μ’ αγιασμό το σπίτι. Να κρεμάνε σκόρδα. Να ρίχνουν αλάτι σε όλες τις γωνιές. Να ξορκίζουν με κάθε μέσο «το Κακό». Κανείς δεν με ρώτησε πως ένιωθα. Κανείς δεν έσκυψε πάνω απ’ την παιδική ψυχή μου. Κανείς δεν γιάτρεψε τα τραύματά της. Πώς είναι να μεγαλώνει κανείς χωρίς γονείς; Πώς είναι να χάνονται κι οι δύο λίγο πριν γεννηθείς; Εμένα να ρωτήσετε. Εμένα. Πόσο μάτωνε η καρδιά μου με όλη αυτή την αναταραχή που επικρατούσε κάθε χρόνο την ίδια ακριβώς μέρα… Μάταια αναζητούσα ένα χαμόγελο. Λίγη θαλπωρή. Αγάπη. Αυτά ήταν τα μόνα δώρα που ήθελα. Κι όμως ούτε αυτά τα είχα. Μα τίποτα δεν θα είναι ίδιο πια από δω και πέρα. Το αποφάσισα. Εγώ, εγώ ολομόναχη θα τα αλλάξω όλα. Κι όταν συναντηθούμε στις σελίδες της ιστορίας μου θα διαπιστώσεις πως δεν υπάρχει πεπρωμένο, ούτε μοίρα. Εγώ φτιάχνω τώρα το παρόν και το μέλλον μου -μόνο το παρελθόν μου ξέφυγε- και μόνον εγώ. Θα ξανασυναντηθούμε, θα δεις…

Γιώτα Κοτσαύτη (Ανέκδοτο κείμενο)

Για το BOOK TOUR, Γιώτα Κοτσαύτη

«…Μέσα στο κεφάλι μου έχω ολόκληρη στρατιά από ανθρώπους που παρακαλούν να βγουν έξω και να πάρουν διαταγές…»

ΑΝΤΟΝ ΤΣΕΧΟΦ, Η τέχνη της γραφής, εκδόσεις Πατάκη