«DOGMAN»: Δαγκώνει στην ψυχή…
Σκοτεινό παραμύθι για το bulling, θεατρική αλληγορία για την ανάσταση του φασισμού στην Ιταλία και σύγχρονος νεορεαλισμός με τραγική στο φινάλε κατάληξη, όλα μαζί τόσο άρτια ενορχηστρωμένα απ’ τον Ματέο Γκαρόνε που θα σε παρασύρουν να θαυμάσεις την αισθητική της ταινίας του, αλλά και να βιώσεις διλλήματα ζωής και ψυχολογικές μεταβάσεις απ’ την φάση του πεκινουά που απλά γαβγίζει ενοχλητικά, σ’ εκείνη του ροτβάιλερ που επιτίθεται δολοφονικά…
Festival de Cannes
Τα δύο θαυμαστά σημεία της ταινίας είναι η σπαρακτική ερμηνεία του Μ. Φόντε και η εκπληκτική σκηνογραφία της. Από την μία αναρωτιέσαι αν η καρικατούρα που πρωταγωνιστεί έχει ανθρώπινη υπόσταση ή ξεπήδησε από ταινία της Disney, ενώ η σκηνογραφία μιας ρημαγμένης και παρακμιακής πόλης του ιταλικού νότου σε βυθίζει σε μια εφιαλτική πραγματικότητα που βιώνουν όλοι οι χαρακτήρες της ταινίας. Όσο πιο πολύ ταυτίζεσαι με τον αδικημένο ήρωα της ταινίας κι όσα βιώνει, απ’ τον επίσης καταπληκτικό ως τραμπούκο Ε. Πέσκε, τόσο η παρακμή κολλάει στο πετσί σου και σε οδηγεί σε άγνωστα σκοτεινά μονοπάτια όπου η αθωότητα θα λερωθεί στα λασπόνερα της εγκατάλειψης και της αποπλάνησης. Η σκληρότητα αυτού του κόσμου δεν χωράει ευαίσθητους κι αδύναμους και η αδιέξοδη βία αποτελεί μονόδρομο αργά ή γρήγορα.
Οι αναφορές στο σινεμά του Ντε Σίκα και Ροσελίνι είναι σκόπιμες μιας κι αυτόν το είδος κινηματογράφου υπηρετεί περήφανα ο Γκαρόνε, όμως η φελινική πινελιά με τον Πέσκε πάνω στην μηχανή σ’ ένα πλάνο με βάθος και τον Φόντε να τον φωνάζει απελπισμένα έκανε την καρδιά μου να ματώσει και πριν προλάβει να συνέλθει έρχεται η τελευταία σκηνή για να την οδηγεί σε ακατάσχετη αιμορραγία.
Δράμα με τα όλα του και το σημάδι της δαγκωνιάς ανεξίτηλο!
Για το BOOK TOUR, Τάσος Μαργέλος.
Μ' ένα βλέμμα κι ένα φιλί!
Βραχεία λίστα
Κρατικών Βραβείων Κύπρου
Κατηγορία: Λογοτεχνία για μεγάλα παιδιά και εφήβους
.jpg)
ΜΕ ΤΡΟΧΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΗΛΙΟ
Δυο χέρια πλέκουν την αγάπη
